Digitaliseren is veel meer dan alleen maar automatiseren. Digitaliseren is veelal ook het introduceren van nieuwe manieren van werken, sturen, verkopen met behulp van de mogelijkheden die ICT biedt. Digitale transformaties zijn het gevolg. Digitale transformaties maken veelal de traditionele tussenliggende actoren overbodig omdat ICT het werk en toegevoegde waarde in het (verkoop-) of informatieproces overneemt. In de ketens resulteert dit vaak in het ontnemen van een ketenstap door vergaande keteninformatisering.

Een andere vorm van vergaande en verdringende digitalisering is de opkomst van navigatiesystemen. Kaartenmakers leveren steeds minder fysieke kaarten. Daarbij horen de verrijking van digitale datasets bedoeld voor het creëren van aanvullende diensten en het ontwikkelen van locatie-gebaseerde applicaties tot de producten en diensten van nu. Mobility as a Service (MaaS) is een voorbeeld mogelijk door deze ontwikkelingen. Informatieknooppunten zoals de Nationale Databank Wegverkeersgegevens (NDW) en de Nationale Data Openbaar Vervoer (NDOV) hebben net als de databanken van automobielfabrikanten (gevoed door de sensoren in auto’s) een cruciale rol in dit proces. Sensoren in vervoermiddelen en smartphones leveren de essentiële gegevens voor dergelijke toegevoegde waarde diensten.

In de wereld van de fysieke leefomgeving transformeert het Digitale Stelsel Omgevingswet de werkwijze van overheden en initiatiefnemers voor veranderingen in de leefomgeving, en die van dienstverleners. Gegevens die voorheen verzameld, bewerkt en daarna geanalyseerd moesten worden komen nu via API’s koppelpunten beschikbaar. Daarmee worden nieuwe diensten mogelijk worden die voorheen als te duur werden gekwalificeerd. Het werk van ambtenaren verandert omdat zij dezelfde digitale bronnen gaan gebruiken als de initiatiefnemers en dienstverleners. De snelheid van afhandelen zal hierdoor ongetwijfeld sterk toenemen.